We ontbijten met een heerlijk croissantje en na nog een
kopje koffie vervolgen we onze reis naar Toscane. Hoewel we dachten dat we na
de Gotthard de tunnels wel gehad hebben, komen er zeker nog een stuk of zestig
tot aan Milaan. Een prachtige (tol)weg en geen oponthoud meer.
.jpg)
Nicole is
vandaag nog voor Circle aan het werk in Viareggio, omdat we hier toch langs
rijden en we bovendien niet voor vijf uur de sleutel op kunnen halen van onze
vakantiewoning, gaan we even op visite bij Nicole.
Op “haar” camping, waar zij samen met de baas van Circle
Tentbouw de controle doet na de bouwactiviteiten, krijgen we een rondleiding op
hun locatie. Omdat dit een nieuwe camping is, helpen ze met de laatste
bouwactiviteiten en vullen ze de ontbrekende inventaris aan.
Na de rondleiding en een koel drankje gaan we naar de
supermarkt voor de hoognodige proviand en rijden dan door naar Capannori waar
onze villa staat, het is nog maar drie kwartier rijden.
Aangekomen bij de villa treffen we niet de eigenaar maar alleen een Nederlands echtpaar
die ook net gearriveerd zijn en aan het uitpakken zijn. Het
zijn onze bovenburen, de villa
(een oude restaureerde boerenhoeve) wordt in twee gedeelten
verhuurd, wij hebben de benedenverdieping.
De eigenaresse is in geen velden of wegen te bekennen maar
onze bovenburen weten waar wij de sleutel kunnen vinden want zij zijn hier al
vaker geweest. Als we bijna uitgepakt zijn komt de verhuurster ons welkom heten
en uitleggen hoe alles werkt.
Het is een echt Toscaanse hoeve, wederom uit grootmoeders
tijd, met drie slaapkamers en twee badkamers. Buiten is het inmiddels
behoorlijk warm maar binnen is het heerlijk koel. Voor het huis ligt een grote olijvenboomgaard
en deze mogen we als een soort privétuin gebruiken.
Achter in de boomgaard staat een grote overkapping waaronder
de auto’s van gasten mogen parkeren, dus een heerlijk koele plaats ook voor de
auto.
Koken hebben we vandaag nog geen zin in, daarom we gaan op
zoek naar een restaurant. Maar hoe vind je zoiets als er in het
dichtstbijzijnde dorp niets is en er niemand in de buurt is waar we het aan
kunnen vragen? Onze "ervaren" bovenburen gaan nooit uit eten en maken
nooit uitstapjes dus die weten het ook niet. We rijden op goed geluk maar door
wat dorpjes en komen uiteindelijk een Taverne tegen. Het zit bijna vol met
Italianen dus dan moet het er wel goed zijn. Inderdaad is het eten best lekker.
Na het eten zetten we de tomtom weer aan om ons naar de villa terug te sturen,
maar die maakt er wel een heel aparte toeristische route van. We worden via
zeer smalle en zeer donkere weggetjes om de berg heen geleid, zal overdag best
mooi zijn maar in het donker is dat af en toe best spannend, die Italianen
rijden als gekken op de smalle bergweggetjes, maar het lukt om schadevrij in de
villa terug te keren. Het is ondertussen aardedonker en het zaklampje ligt
natuurlijk in de kast binnen, dus we sluipen als een paar schimmen door de boomgaard.
De vele vuurvliegjes geven te weinig licht om ons bij te lichten maar het is
wel een heel mooi gezicht in de duisternis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten