We staan vroeg op want we willen in Pisa zijn voor het al te
warm wordt. Bij toeval vinden we een parkeerplaats op nog geen 300 m lopen van de scheve
toren. We worden zoals telkens op het parkeerterrein onthaald door een paar
Afrikanen die ons een leeg plekje wijzen en ons en passant ook nog een
zonnebril, horloge of sleutelhangers willen verkopen. Daar trappen we
natuurlijk niet in en we kopen alleen een parkeerkaartje bij de automaat en
geven hun wat muntjes voor koffie.
Bij de Scheve Toren
aangekomen zijn we niet alleen, er zijn horden toeristen die allemaal de
lolligste foto proberen te maken door te doen als of ze de toren terug duwen.
.jpg)
Wij maken een wandeling om de toren en de bijbehorende Kathedraal
en de Baptisteria, ze alle drie prachtig om te zien. Er worden combitickets
verkocht om de Toren en de Kathedraal van binnen te bekijken maar er staan al
lange rijen voor beide ingangen en er mogen maar een beperkt aantal mensen per
dag de Toren op. Wij houden het daarom alleen bij de buitenkant.
 |
| Il Duomo di Santa Maria Assunta |
Pisa is grotendeels gebombardeerd in de tweede wereldoorlog
en daarna weer opnieuw opgebouwd, wonderlijk genoeg is het terrein met de
Kathedraal en de Scheve Toren gespaard gebleven maar de rest van Pisa is dus
relatief jong en derhalve niet zo interessant, lange straten met winkels en
bovenliggende woningen. Bovendien is het toch al weer 35°C en na een koffie
americano ontvluchten we de stad en gaan richting kust.
We komen in Marina di Pisa maar dat is zo mogelijk nog meer
toeristisch, alle strandopgangen zijn privégebied, we kunnen niet zomaar even
aan zee komen en op het strand lopen. Daarbij is de meeste kust heel rotsig en
loopt zeer steil op. Doorrijdend langs de kust komen we in Livorno, een grote
havenplaats. Dat is ook het enige wat we zien, een grote haven met heel veel
industrie en containeroverslagbedrijven. Wel vinden we even buiten de stad een
leuk restaurant voor de lunch, heerlijk op het overdekte terras in een koel
zeebriesje met in de diepte een ruisende zee.
We besluiten om de bergen weer in te trekken en gaan naar
Volterra, een dorp hoog in de bergen die ons door diverse mensen is aangeraden
te bezoeken.
Omdat het zo afgelegen ligt is het er veel minder druk dan
in de bekende steden. Ondanks dat we er pas om vijf uur in de namiddag aankomen
is het nog steeds erg warm, maar het is een prachtig dorpje met een schitterend
centrum. De hele smalle straatjes met drie verdiepingen hoge huizen zorgen voor
veel schaduw en wat koelte en geven het geheel een zeer pittoresk karakter. Het
blijkt in de vroege middeleeuwen gebouwd te zijn door de Etrusken,
In de muur van één van de huizen vinden we een oude
afbeelding van Maria en kindje Jezus. We zwerven een tijdje door deze smalle
straatjes rond en drinken wat op een terrasje. Voor we terug gaan naar de auto
zwichten we weer voor een echt Italiaans ijsje bij de Gelateria. Gedurende de
hele dag zijn we behoorlijk afgedwaald naar het zuiden en de terugrit naar onze
boerenhoeve in de olijfboomgaard duurt dan ook ruim anderhalf uur.
Eenmaal terug zetten we het vlees in de marinade en genieten van een
glaasje wijn in de boomgaard voor we de barbecue weer aansteken. Om elf uur
zijn we zo moe van de lange dag en de vele indrukken dat we vroeg ons bedje
inrollen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten