zondag 7 juli - Weer thuis

De laatste dag hoeven we dus niet meer te rijden en kunnen we na het ontbijt lekker ontspannen de boel uitpakken en de eerste wasmachine laten draaien. Toch wel lekker zo’n dagje thuis immers morgen moeten we weer ………, nee dat woord kan ik nog niet aan.

Het was een bijzondere, leuke en mooie vakantie, waaraan we met veel genoegen zullen terugdenken.

Einde

zaterdag 6 juli - terug naar huis

Om half zes gaat de wekker, dit is nog erger dan een werkdag. Om 6:45 uur staat, volgens afspraak, de hostess van Vacanceselect op de stoep voor de controle. We krijgen onze borg terug, zetten de tassen in de auto en bezemen de vloer. We rijden om stipt 07:00 uur weg.

In plaats van de Gotthard tunnel nemen we de St. Bernhard tunnel, die is wat minder vanzelf sprekend dus we hopen dat die niet zo druk is. Bovendien kunnen we op die manier via Bern naar Strasbourg rijden en dan via Frankrijk en Luxemburg naar Maastricht, vermijden we ook gelijk de weg langs Keulen op zondag. Tot aan de St. Bernard tunnel is het een tolweg dus rijden we in vijf uur door Italië heen. Zonder een moment oponthoud komen we bij de St. Bernhard tunnel, het is zelfs erg rustig op de weg.

De weg naar de tunnel is erg mooi door de bergen met in de verte de besneeuwde bergtoppen. De ingang van de tunnel is ook de grens naar Zwitserland maar wij worden doorgezwaaid, aan de kant zien we wel Roemenen en Italianen staan die gecontroleerd worden. Bij het volgende loket is een slagboom die niet opengaat en als wij daar onze paspoorten willen laten zien blijkt dat het gewoon een tolpoort is, of we maar even €25,- willen afrekenen en dat terwijl we toch ook al een vignet voor Zwitserland op de ruit hebben. Blijkt dat de Italianen ook nog een graantje meepikken van de tunnel. Ook in de tunnel is het erg rustig en de weg na de tunnel naar beneden naar het dal is wederom erg mooi.

De route vervolgt langs het meer van Lausanne en dan via Bern naar Basel. Net voorbij Bern stoppen we bij een wegrestaurant voor een lunch, het is dan al bijna half drie. Beetje jammer dat je daar alleen in het restaurant kunt dineren tegen belachelijk hoge prijzen, als we alleen een broodje willen moeten we die in de supermarkt halen. Staande op de parkeerplaats, want bankjes of picknick tafels zijn er niet eten we ons broodje en vervolgen dan onze weg. Bij Basel gaan we de grens over naar Frankrijk richting Strasbourg. Nog steeds hebben we geen files en is het opmerkelijk rustig op de weg, soms rijden we helemaal alleen, dit in tegenstelling tot de andere weghelft, bij Basel richting het zuiden staan lange files.

De reis verloopt tot nu toe zo vlot dat het erop lijkt dat we zelfs vanavond al thuis zijn, het is nu 16:30 uur en Bram geeft aan dat we om 21:00 uur in Maastricht zullen zijn als we niet meer stoppen. Nog twee uur verder en dan zijn we in Zeist. Over een uurtje kijken wel even wat we gaan doen, misschien een warme maaltijd onderweg en doorrijden of toch ergens overnachten.

Om zeven uur zijn we voorbij Saarbrücken, we gaan opzoek naar een restaurant in Illingen. Na een paar keer vragen komen we bij een Duits-Spaans steakhouse, in de Biergarten is nog plaats. We genieten van een heerlijke schitzel mit salate und frites.

Na het eten besluiten we  om door te rijden naar Zeist. Als alles goed gaat zijn we om kwart over twaalf thuis. De hele route door Frankrijk, Duitsland en België blijft het stil op de weg, we kunnen lekker doorrijden. Moe zijn we nog steeds niet, de auto rijdt heerlijk en relaxed en Bram wijst de weg dus ook van het navigeren worden we niet moe.

Zodra we over de grens rijden bij Maastricht beginnen de problemen, Bram geeft aan dat er een stuk snelweg is afgesloten en dat we een omweg moeten maken van 30 min. door Nederweert. Jammer alleen dat er nog honderden auto’s dezelfde route nemen en dat daar in de dorpjes geen rekening mee gehouden wordt. De verkeerslichten staan zo afgesteld dat sluipverkeer wordt geweerd. In Nederweert moeten alle auto’s van de snelweg wachten voor rood licht om het verkeer uit een afgesloten straat voorrang te geven, wachten dus op verkeer wat er niet is! Hoe Nederlands wil je het hebben, dat kost ons nog eens 20 min. extra. Heerlijk om weer in Nederland te mogen rijden L. Om 01:00 uur zijn we thuis en kunnen we de auto uitladen, we laten de boel lekker staan nemen een drankje ter afsluiting van de vakantie en liggen een uurtje later lekker in ons eigen bed.

vrijdag 5 juli - Dagje camping

De laatste keer dat we echt kunnen uitslapen, we maken er dan ook dankbaar gebruik van. Pas om twaalf uur zitten we fris gewassen aan de koffie op ons terras. Na een snel bezoek aan de supermarkt voor wat water en brood, lekker gewoon toch, kijken we of er mail is van de kinderen, niets helaas. Dan kijken we nog even hoe de verkeersvooruitzichten zijn voor morgen in Zwitserland en Duitsland, maar dat gaat erg moeizaam want het internet is erg traag. De belangrijkste voorspellingen zijn grote drukte voor de Gotthard tunnel, kan zomaar twee uur wachttijd worden, en zondag zijn er Formule 1 races in Neurenberg waardoor er lange files worden verwacht op de weg bij Keulen. Beide punten zijn we op de heenweg langs gekomen, dus we zoeken voor de zekerheid een alternatieve route, liever iets omrijden dan een paar uur stilstaan!

Na de lunch gaan we naar het zwembad om het laatste beetje kleur te scoren. Ondanks dat het al vier uur is, is het erg druk en moeten we lang zoeken om twee vrij ligbedden te vinden. Het is vandaag erg warm 30°C, dat zal de drukte wel verklaren.

50 m bad Camping Albatros

Om half zeven gaan zoals gewoonlijk weer naar de caravan terug om te douchen, dan het onvermijdelijke drankje met de laatste doppinda’s voor het tijd is om te gaan koken.

Na de afwas pakken we het grootste deel van onze spullen in en proberen dan volgens afspraak Robin nog een keer te bellen, maar die neemt niet op. We lopen nog één keer naar het centrum voor een laatste Italiaans ijsje, daarna terug naar de caravan voor een laatste borrel, een restantje nootjes en dan liggen we precies om 00:00 uur op bed. 

donderdag 4 juli - camping

Ondanks alles slapen we goed en worden pas weer laat wakker. Na het ontbijt kopen we toch maar een internet login code om makkelijker met Robin in contact te blijven via de mail. Internet is alleen aanwezig in het centrum van de camping op het terras met harde houten stoelen en helaas niet in de buurt bij de mobilhome. Als Cathy na 2,5 week internet opstart wil de laptop natuurlijk eerst duizend updates doen en vervolgens rollen er 223 e-mails binnen. Het internet is niet erg snel op de camping dus na twee uur zijn de belangrijkste dingen afgewerkt en is er weer contact geweest met Robin. Hij zit nog steeds veilig in zijn flat met

4 andere studenten, maar is erg onzeker wat er de komende dagen gaat gebeuren. We merken dat het een beetje kritiek wordt en wij hebben geen zin meer om de camping te verlaten en willen stand-by blijven met telefoon en internet en gaan daarom maar niet naar het strand vandaag. Om vier uur gaan we nog een paar uur bij het zwembad liggen, waarna de avond weer gaat volgens onze vaste routine van de afgelopen weken. Een drankje met een nootje, douchen, koken, eten en daarna met een kop koffie op het terras.

Camping Albatros

Camping Albatros

                     

    

                                                        

 Na de koffie toch even wat anders, we gaan naar het centrum om een ijsje te kopen en even te kijken of er nog bericht is van Robin op de mail. Het is erg druk op de piazza want er is live music, er zit een zanger die erg goed zingt. Van Robin horen we dat hij morgen met een groep Nederlanders door AEISEC via de ambassade met een bus naar Hurghada wordt gebracht. Ze worden even naar rustiger gebied gebracht om de situatie af te wachten. We blijven nog een tijdje van de muziek genieten voor we terug gaan naar de caravan om daar weer tot diep in de nacht te borrelen en praten. Zoals gewoonlijk zijn wij weer de laatste campinggasten die naar bed gaan, wij hebben geen kleine kinderen die vroeg wakker zijn. Wij hebben volwassen kinderen waar je je dan toch wel weer bezorgd om kan maken tijdens de vakantie.

woensdag 3 juli - Elba

We gaan nu wel een excursie maken en moeten daarvoor al om 07:00 uur opstaan. We gaan vandaag naar Elba. Het is 20 minuten rijden naar Piombino waar we kaartjes voor de ferry kopen. De boot ligt al klaar en vertrekt over een kwartier dus we kunnen gelijk inschepen. Om 9:00 uur vertrekken we richting Elba, een overtocht van een uur.

    

Elba in zicht

  

de baai van Portoferraio

                                                          

We komen aan in Portoferraio, maar dat is niet echt een gezellige stad dus we rijden eerst naar de oude residentie van Napoleon. Voor maar 3 euro per persoon mogen we kijken naar het uitzicht dat Napoleon vroeger had en zijn verblijven van binnen bekijken, nou meer is het ook niet waard. Er zijn geen meubels van Napoleon bewaard gebleven toen hij vertrok, er is wel wat ander meubilair neergezet uit de tijd dat hij nog leefde maar het is erg summier en er wordt veel aan de verbeelding overgelaten. Anderzijds als je ooit gevangen moet zitten is dit een prima stek.

Zomerresidentie Napoleon, Villa di San Martino

Zomerresidentie Napoleon, Villa di San Martino, dakterras

 

Zomerresidentie Napoleon, Villa di San Martino

We rijden verder naar de zuidkant van het eiland naar Marina di Campo, een leuke plaats waar we willen lunchen. Pech voor ons, het is marktdag en daardoor is het grootste parkeerterrein buiten gebruik, dat gecombineerd met de vele toeristen die hun auto dichtbij het strand willen zetten, blijkt er voor ons nergens een plekje te vinden binnen een straal van

2 km van zee waar wij graag willen eten. We rijden maar een stukje door, langs de kust over hoge bergen met schitterende uitzichten en diepe afgronden en uiteindelijk komen we uit op één van de talrijke strandjes waar we een restaurant vinden. We genieten van een heerlijke spaghetti en een calzone en gaan dan verder met onze tour langs de kust. Onze volgende halte is Porto Azzurro een echte badplaats met luxe jachthaven. We slenteren wat door de haven, eten een ijsje en kijken naar het aanmeren van diverse luxe zeiljachten die daar binnenlopen.

We vervolgen onze tocht door de bergen naar een Rio Marina, een volgend leuk badplaatsje. We rijden verder en genieten van de prachtige uitzichten op dit eiland, het is leuk om door de bergen te rijden en telkens verrast te worden door weer een andere mooie fotogenieke baai in de verte en in de diepte de verborgen strandjes die vaak alleen per boot bereikbaar zijn.

De wegen zijn vaak erg smal en soms heel erg slecht met grote gaten, soms lijkt het of we “off the road” rijden, we slalommen om ware kraters in de weg en stukken wegberm die zijn weggezakt. Dat is een “nadeel” als je voor de kleine weggetjes kiest maar wel avontuurlijk.

Via Cavo en Rio Nell’Elba rijden we naar Bagnaia, een kustplaatsje aangeraden door André. Hier is weer een klein strandje en twee terrasjes, maar wel met uitzicht op de haven van Portoferraio in de verte.

Een paar van de vele baaien en strandjes van Elba

Rio Marina

We genieten van een koud biertje en een Aperol Spritzz en kijken hoe de grote ferry’s aan de overkant naar de haven varen. Om half zes houden we het voor gezien en gaan terug naar Portoferraio waar we nog net de boot van 18:00 uur kunnen halen.

 

Vissersbootje in de haven van Porto Azzurro

Als we terug zijn op het vaste land rijden we gelijk door naar San Vincenzo om daar in het meest toeristische straatje te gaan dineren. We zitten gezellig en eten een Antipasti en een Secundi Piatte met een lekker flesje rode wijn erbij. Naast ons zit een Italiaans koppel die aan het einde van de maaltijd vragen waar we vandaan komen, zij hadden een discussie of we uit Duistland of Nederland komen want ze hadden diverse malen het woordje “ja” opgevangen. We raken aan de praat, zij het wel moeizaam omdat zij een paar woordjes Engels spreekt en hij geen Engels en Duits maar wel een keer in Nederlands is geweest en diverse steden in Nederland heeft bezocht. Met handen en voeten wordt het een geanimeerd gesprek onder het genot van een glaasje Grappa.

Thuis gekomen op de camping proberen we weer in contact te komen met onze zoon Robin want die zit sinds zaterdagavond in Caïro om daar twee maanden te gaan werken aan een project via een studentenuitwisselingsprogramma. Helaas voor hem zijn er sinds zondag rellen in Caïro en de regering is door het leger afgezet. Hij mag om veiligheidredenen niet op straat komen en hij staat voortdurend in contact met de ambassade. Best een spannende tijd en afwachten wat er gaat gebeuren. We spreken af dat we iedere dag contact zoeken. Als we eindelijk om 01:30 ons bed inrollen is het een lange dag geweest.

dinsdag 2 juli - dagje luieren

Dit wordt een heel saai verslag van een heerlijke luie vakantie dag. We slapen lekker uit en na het ontbijt gaan we wederom heerlijk genieten van een kop koffie met een boek op het terras in de schaduw van de partytent. Na de koffie gaan we met de auto naar San Vincenzo om boodschappen te doen. De Coop in het dorp heeft een veel uitgebreider assortiment dan de supermarkt op de camping en is bovendien goedkoper. We rijden nog even door het dorp heen maar dicht bij het centrum kunnen we niet komen want dat is in juli en augustus verboden terrein voor auto’s. Dan maar weer terug naar de camping om daar te lunchen en vervolgens op het terras weer lekker luieren en genieten van de rust en de schaduw, Peter werkt nog wat foto’s bij. Om half vier is de temperatuur zover gezakt dat we naar het zwembad kunnen. Er zijn ongeveer 1000 ligbedden rond de diverse baden maar alles lijkt bezet te zijn. Als wij aan komen lopen zien we net twee meisjes de handdoeken opvouwen dus we claimen gelijk de vrijgekomen ligbedden en gaan lekker in het zonnetje liggen. We zitten vandaag wel direct achter de geluidsbox van de entertainers zodat we liggen te bonken op ons bedje als de aqua-gym begint, maar ach ook dat went, het geeft wel leven in de brouwerij.

      

Om half zeven gaan we terug naar de caravan om te douchen en lekker na te genieten op het terras met de nodige drankjes en nootjes. Het is inmiddels al half negen als we besluiten om maar niet te koken en de gebarbecuede kippenpootjes die we nog overhebben op te warmen, met een stuk vers brood erbij is dat een heerlijke maaltijd zodat we na de afwas weer rustig kunnen gaan zitten.

Saai hé!

maandag 1 juli - dagje strand

Als zondag een rustdag is dan moet maandag een werkdag zijn, dus daar gaan we dan. We worden weer om 10:00 uur wakker zonder wekker, ontbijten, drinken koffie met een goed boek en lopen net voor sluitingstijd nog even naar de winkel om brood te kopen voor de lunch. Helaas is om half één het brood bijna uitverkocht dus moeten we het doen met de laatste broodjes, die blijken niet echt een succes te zijn, misschien moeten we morgen toch maar wat eerder naar de winkel. Tot de lunch lezen we nog wat verder in het goede boek en na de lunch is het boek nog net zo spannend dus gaan we rustig verder, af en toe naar buiten als het binnen met de airco te koud wordt en dan weer naar binnen omdat het buiten te heet wordt.

Om vier uur wagen we het erop en gaan naar het strand, een mooi tijdstip dan is het niet meer zo heet dat we nog verbranden. We gaan met de auto naar een baai een paar kilometer voorbij de camping, kost een paar euro aan parkeergeld maar dan heb je ook wel een mooi zandstrand. Het is nog 26°C maar op het strand en zo nu en dan even afkoelen in zee is dat best uit te houden.

 

Zandstrand tussen Piombino en San Vincenzo

Om zes uur hebben we het wel weer gezien en gaan terug naar de camping waar al een  heerlijk biertje en een lekkere Aperol Spritzz in de koelkast liggen te wachten. Eerst even douchen en dan met de drankjes en wat nootjes uitrusten op het terras.

Als avondmaal hebben we vanavond wat saté van de barbecue op het menu, volgens het campingreglement mag er niet met kolen gestookt worden, alleen gas en elektrische barbecues zijn toegestaan, maar volgens de medewerkers van Vacanceselect is een klein tafelbarbecuetje op kolen geen probleem. Nou dat laten we ons geen twee keer zeggen.

Na het eten mogen we weer heerlijk ontspannen op het terras en bijkomen van de reuze afwas en van deze vermoeiende “werk”dag.

zondag 30 juni - rustdag

Zondag, rustdag waar hebben we dat meer gehoord, maar vandaag wel van toepassing op ons. Het wordt een dagje op het terras van de mobilehome en in de middag naar het zwembad / zwemparadijs. Eerst maar eens uitslapen op deze zondag, we rollen rond 10.00 uur ons bedje uit, de airco heeft het koel gehouden en de hardheid van de matrassen valt mee. Na de normale ochtend rituelen, waaronder het ontbijt en de koffie met een goed boek, lopen we toch even naar de kampwinkel voor vers brood en flessenwater voor de thee en koffie, want het harde kraanwater geeft kalkvellen op de thee en koffie en ziet er erg onsmakelijk uit, iets wat we nog niet eerder hebben gehad in deze mate in Italië. Verder hebben we nog wat ingrediënten voor het eten van deze avond nodig. Na de lunch werken we de foto’s en het vakantieverslag weer bij. Wel jammer dat we tussentijds niemand hebben kunnen laten meelezen met onze avonturen, aan de andere kant beschouwen we het verslag als ons vakantiedagboek.

In de loop van de middag gaan we naar het grote zwemparadijs met 3 grote lagunezwembaden met een zachte bodem, deze zwembaden zijn maar 20 – 30 cm diep en vooral bestemd voor de enorme hoeveelheid kinderen. Het Olympisch zwembad, een heus 50 meter bad, is vooral voor de wat ouderen bestemd en hier worden ieder uur entertainment wedstrijdjes gehouden, zoals een luchtbeddenrace, zwemwedstrijdjes tussen de verschillende nationaliteiten, aqua-joggen en aqua-dancing. Niets voor ons maar velen willen blijkbaar vermaakt worden.

aqua-joggen

Op het zwembadterrein zijn ook nog een “all you can eat for € 15.- “ restaurant, een bar, een gelateria, een “blokker”shop en een podium en een kleiner zwembad met een overkapping voor het voor- en naseizoen. We vinden tussen de honderden strandstoelen nog net twee stoelen zonder handdoek en gaan heerlijk wat uurtjes liggen zonnen en zwemmen. Het is weer warm en zonnig geworden en het zal deze week rond de 27 graden blijven dus veel beter weer dan het onbestendigde weer van de vorige week. De verschillen zijn groot, verleden week hadden we een zwembad voor ons zelf nu moeten we deze delen met misschien wel 2000 mensen, hadden we een heel huis nu een krappe 34 m². Maar iedere vakantieplek heeft haar eigen charmes en bijzonderheden. Om 18:00 uur lopen we nog even naar de couriërs van vacanceselect om de inventarisatielijst in te leveren en een paar probleempjes met de kluis en de verlichting te melden. Na het bereiden en eten van ons “duivelsvlees” eindigen we met een heerlijk ontspannen avondje op ons terras, maar zo waren we dag toch ook begonnen?  ….. zondag …… rustdag!

zaterdag 29 juni - San Gimignano

Het is weer verhuisdag, dus vroeg op want we moeten om 10:00 uur uiterlijk uit onze Villa zijn. We zitten nog maar net aan het ontbijt om 08:00 uur als de eigenaresse al door het keukenraam naar binnen gluurt om te kijken of ze de borg al kan teruggeven.

Perla

                      

San Gimignano, Manhattan van Toscane

We hebben zoveel routine met inpakken dat we binnen twee uur kunnen ontbijten, wassen, aankleden en inpakken, we hebben zelfs nog koffie gedronken en afgewassen. We nemen hartelijk afscheid van Perla en haar bazin en rijden stipt om tien uur weg.

We maken een tussenstop in San Gimignano, weer een dorpje op een heuveltop met een oud stadscentrum, maar in dit dorp zijn nog zoveel torens bewaard gebleven dat het een heel speciale skyline heeft, het wordt daarom ook wel het Manhattan van Toscane genoemd. We arriveren net voor het middaguur, maar het is er al erg druk met toeristen. Ook dit is weer een heel mooi dorpje en eentje die je gezien moet hebben als je in Toscane bent.

             

San Gimignano

We drinken er een koffie en op het plein genieten we van een overheerlijk Italiaans ijsje.

San Gimignano

We zijn nog te vroeg om in te checken op de camping dus gaan we eerst maar even naar San Vincenzo om boodschappen te doen zodat we de eerst paar dagen weer te eten hebben. Als we om 16:15 uur bij de camping aankomen zijn we beslist niet alleen. We moeten de auto buiten parkeren en eerst inchecken in het operator park, hier staan alle touroperators die hier een tent of stacaravan verhuren bij elkaar met een receptie tent, dat zijn er zeker een stuk of vijftien samen. We sluiten aan in de rij bij Selectcamp en na ruim een half uur wachten kunnen we eindelijk naar onze caravan.

Camping Albatros San Vincenzo

Het is beslist weer even wennen op een dergelijk megacamping. Na het uitpakken nemen we eerst een koud biertje en een nootje voor we de camping gaan verkennen.

Koken hebben we geen zin meer in, dan maar een gebakken ei op brood. Koffie op het terras en dan lekker met een wijntje kijken wie er allemaal langs loopt, op een camping is het nooit stil.

vrijdag 28 juni - Lago Trasimeno

Voor vandaag is er weer onweer en regen voorspeld en de temperatuur zal nog wat verder zakken. Als we opstaan schijnt nog wel de zon maar het is te koud om bij het zwembad te gaan liggen. Tegen elf uur begint het te donderen in de lucht en even later regent het pijpenstelen. We wachten het weer nog een tijdje af maar om één uur is het nog niet opgeklaard en gaan we toch maar aan onze dagtrip beginnen. Op de planning staat vandaag een rondje om het Lago Trasimeno. We nemen de zwemkleding mee maar hebben inmiddels een lange broek aangetrokken vanwege het koude weer, voor de zekerheid gaan de regenjassen en een paraplu ook maar in de kofferbak.

Als we in Castigliano del Lago aankomen is het wel droog maar niet voor lang. We lopen heel even de binnenstad in en kopen wat kruiden in een winkeltje als het al weer begint te regenen.  We blijven bij ons plan en rijden een rondje om het meer, een erg mooi meer als de zon schijnt, nu zien we door de donkere luchten de overkant niet eens. De strandjes zijn verlaten, op de campings waar we langs komen is het stil.

 

Castigliano del Lago Trasimino

We rijden in anderhalf uur om het hele meer heen en zijn dan weer terug in Castigliano del Lago, tijd voor een kop koffie en lunch. In de historische binnenstad vinden we een café die er wel aardig uitziet, helaas blijkt het binnen een stuk armoediger en valt het eten behoorlijk tegen. Ach ja, soms zit het mee en soms zit het tegen.

Castigliano dorpsplein

We zijn om vijf uur weer thuis in de Villa, het is opgehouden met regenen, dan maar met een boek op het terras tot het tijd is om de barbecue aan te steken.

donderdag 27 juni - Fattoria La Vialla

Voor vandaag hebben we op aanraden van Inge en André een lunch met rondleiding besproken op de Fattoria La Vialle. De rondleiding begint om 11:30 en het is ongeveer 45 minuten rijden vanuit Lucignano, dus we staan wat eerder op dan de afgelopen dagen.

Typisch Toscaans landschap

Om elf uur arriveren we bij de Fattoria waar we eerst een kopje koffie drinken voor de rondleiding begint. Er zijn diverse gidsen zodat we kunnen kiezen uit een Engelse, Duitse of Vlaamse rondleiding.

  

  

Fattoria La vialla winkel

Er zijn alleen maar Nederlanders die mee willen dus alleen de Vlaamse dame heeft een grote groep en de andere gidsen hebben helaas niets te doen. We krijgen de geschiedenis van de 35 jaar oude Fattoria te horen en hoe het bedrijf volledig biologisch draait. Ze hebben schapen voor de pecorino kaas, een olijfboomgaard voor de olijfolie die ze zelf persen en bottelen en een wijngaard en wijnkelders om hun eigen wijn te maken, zelfs een kleine molen om zelf meel te maken voor de pasta, het brood en de koekjes. Ze wekken zelfs hun eigen stroom op met zonne-energie en verwerken het afval van de boerderij weer tot compost, niets gaat verloren.

              

Fattoria La Vialla bakkerij

                                         

Fattoria La Vialla wijnkelder

Na de rondleiding gaan we naar het hogerop gelegen restaurant waar onder een grote oude olijfboom een lange tafel is gedekt voor ongeveer twintig mensen, het ziet eruit als een Bertolli reclame. We krijgen eerst diverse bruisende wijnen te proeven en mogen snoepen van een grote verscheidenheid aan lekkernijen die op de boerderij gemaakt zijn, er staan diverse schalen met pecorino kaas en Toscaanse worst, olijven, gedroogde tomaatjes en nog veel meer. En dan is de lunch nog niet eens begonnen!

De lunch duurt drie uur waarbij we op geheel Italiaanse wijze eerst een Antipasti krijgen, daarna een Primi Piatti, vervolgens een Secundi Piatti en dan nog een dessert en koffie toe.

Even vertaald is dat eerst wat stukjes brood met diverse pesto’s, stukje omelet en kikkererwten pastei, daarna een spaghetti schotel met kaas, vervolgens een stuk schapenvlees met gebakken aardappelen en salade. Als dessert zijn er een assortiment koekjes en hardgebakken stukjes pittenbrood die gedoopt moeten worden in een diverse soorten likeur die ze uiteraard ook zelf gemaakt hebben, daarbij wordt koffie geserveerd en het geheel wordt afgesloten met een Grappa. Bij alle gangen worden diverse wijnen geschonken, dit om natuurlijk ook allemaal even te proeven.

Kortom een bijzondere ervaring, heel gezellig en erg lekker. Vanzelfsprekend lopen we nog even naar het winkeltje en gaan ook deze keer weer met een bol buikje naar huis.

Op de terugweg rijden we nog even langs de supermarkt van Arezzo om wat brood te kopen voor vanavond want warm eten is echt niet meer nodig, tenminste als we weer honger mogen krijgen. Het weer heeft lekker meegezeten, het was zo’n 26°C en ondanks de dreigende wolkjes blijft het de hele middag droog, pas als we rond zes uur thuis komen vallen de eerste druppels. Weer in totaal zeven druppels, nog net geen verregende vakantie.

In de verte onweert het wel maar de temperatuur is nog steeds aangenaam dus we blijven lekker op het terras zitten met een kopje koffie. Intussen zetten we het rek met de net gewassen kleren toch maar binnen voor de zekerheid, nou dat is nog geen minuut te vroeg want het begint ineens te stortregenen, we kunnen nog net de stoelkussens binnenleggen voor het hele terras nat regent.

Woensdag 26 juni - Beeldenpark en Siena

Wijs geworden blijven we ’s morgens wat in en om het huis hangen om vanmiddag pas op pad te gaan. Helaas is het te koud en te bewolkt om bij het zwembad te gaan liggen, maar telkens als het zonnetje even doorkomt, is het wel lekker met een boek op de schommelstoel. Om twee uur gaan we rijden, we nemen de toeristische route door het Crete dal, dat is zo mooi dat we regelmatig even stoppen om een foto te maken.

het Crete dal, de leverancier van de Chianti wijnen

Ons eerste reisdoel is het beeldenpark van Chianti, dit is een klein bos van Piero Giadrossi die een tiental kunstenaars uit alle delen van de wereld heeft uitgenodigd om zelf een plekje te kiezen in zijn bos en daar een beeld te maken dat in de natuur paste. Daar is heel leuke, verrassende en tot nadenken stemmende kunst uit voortgekomen. Zoals bijvoorbeeld een wachtrij bij de kassa die nooit kleiner wordt, een gebroken regenboog en een glazen doolhof waar je in het centrum jezelf tegenkomt. We krijgen een ipod mee met een audiovisuele tour en wandelen een uurtje door het park.

beeldenpark van Chianti “de gebroken regenboog"

beeldenpark van Chianti “doolhof”

                  

beeldenpark van Chianti  “wachtrij”

Daarna rijden we door naar Siena, waar het enige moeite kost om een parkeerplaats te vinden tot we een parkeergarage vinden die zelfs binnen de stadsmuren ligt. De garage ligt vlakbij het Piazza Il Campo, het belangrijkste plein van de stad, dus dat komt goed uit hoeven we niet zo ver te lopen. 

              

Op dit grote plein is alles al in gereedheid gebracht voor de Palio van a.s. maandag. Dat is een paardenrace op het plein voor het gemeente huis. Daar racen de paarden van alle wijken van de stad tegen elkaar. Deze race wordt twee keer per jaar gehouden en is voor de bewoners een enorme happening, die veel belangrijker is dan een EK of WK. Op het plein is al een ovale renbaan gemaakt van zand en voor de winkels en restaurants zijn tribunes gebouwd, alleen de horizontale planken die als banken dienen moeten nog neergelegd worden omdat anders de winkels en restaurants niet meer te bereiken zijn.

Piazza Il Campo

Elke wijk heeft zijn eigen kleuren vlaggetjes al hangen en de paarden worden vertroeteld en slapen de laatste dagen zelfs binnen bij de eigenaren in huis om te voorkomen dat een tegenstander het paard drogeert of erger. Vlak voor de race rijden paarden en jockeys zelfs de kerk binnen om gezegend te worden. De rivaliteit tussen de stadsdelen is enorm en voor ons bijna niet voorstelbaar!

 

Stadshal van Siena

 Omdat het al na vijven is en we de lunch vergeten zijn gaan we op deze Piazza Il Campo eerst op zoek naar een pizzeria. Die zijn er in overvloed dus dat is niet moeilijk. Na het eten blijkt zelfs dat we als klant gratis de wifi code kunnen krijgen, dus kan Cathy eindelijk eens wat mails bekijken. Helaas is de wifi verbinding niet echt geweldig en komen alleen de mails van de laatste twee dagen binnen plus nog de nodige whats-apps. Nou ja, het is beter geregeld dan bij McDonalds. Met bolle buikjes lopen we nog wat door de winkelstraten en bekijken de uiteraard aanwezige kathedraal die wellicht nog mooier is dan we al eerder hebben gezien. 

    

De kathedraal van Siena

    

         

 

deur van de kathedraal van Siena 

drinkplaats voor paarden

Moe van de lange dag gaan we op zoek naar de auto in de parkeergarage en gaan tegen negenen weer rijden, we moeten dan nog drie kwartier rijden om thuis te komen.

Dinsdag 25 juni - Lucignano

We zijn het bekijken van de omgeving even een beetje beu, we worden wat reismoe. Gisteravond hebben we tot diep in de nacht zitten praten en borrelen, dus we staan weer erg laat op. Vandaag is het nog mooi zonnig, volgens de weersverwachting wordt het deze week elke dag wat minder warm en is er steeds iets meer kans op regen, dus is het vandaag een uitgelezen dag om eens lekker thuis te blijven en bij het zwembad te gaan liggen.

Het stond al op ons wensen lijstje voor deze week om een dagje te zonnen en zwemmen, we hebben tenslotte een prachtig zwembad naast de Villa. Wij mogen er vrij gebruik van maken maar moeten het delen met de eigenaar, aldus de folder van Vacanceselect, alleen de eigenaren en hun kinderen en kleinkinderen die hier allemaal wonen zijn door de week allemaal aan het werk en we zien ze dan ook bijna niet. Het appartement boven ons is deze week niet verhuurd zodat wij de oprijlaan, de tuin met schommelstoel en het zwembad met alle faciliteiten helemaal voor ons zelf hebben.

Er staan luxe ligstoelen naast het zwembad dus we maken het ons gemakkelijk en gaan lekker liggen. Af een en toe een duik in het water om even af te koelen en bovendien de koude drankjes en een warm broodje uit de oven heel dichtbij. Hoe luxe kan het zijn?

Helaas slaat het weer om vijf uur om en komt er een dik wolkendek aandrijven, het wordt een stuk kouder dus dan maar douchen en binnen een boek lezen. Intussen staat de wasmachine te draaien, dan hebben we morgen weer schoon ondergoed.

Om acht uur gaan we richting Lucignano om daar te gaan eten. Het is een erg charmant plaatsje, gebouwd in een ovaal bovenop de berg met een grote stadsmuur eromheen. Mooie originele oude straatjes en huizen maar wel redelijk onderhouden en bijna allemaal bewoond.

    

 

Veel mensen hebben bij gebrek aan een tuin een heleboel bloempotten buiten staan met bloeiende bloemen zodat het geheel een vrolijke en vriendelijke uitstraling krijgt. Omdat het inmiddels behoorlijk koud is en er regen dreigt is het stil op straat, we kunnen rustig rondlopen zonder iemand tegen te komen.

We vinden een klein restaurantje onder in de stadsmuur, het eten is echt Italiaans en we zijn verrast over de smaak en kwaliteit. Dankzij de taalbarrière krijgen we geen glas maar een fles wijn bij het eten, dus we zitten hier nog wel even. Als we de laatste gasten zijn en de rekening vragen blijkt de koffie van het huis te zijn. Dank u!

Maandag 24 juni - Arezzo

Volgens het weerbericht is er vandaag grote kans op regen dus doen we een klein uitstapje naar Arezzo. Het was gisteravond zo lekker buiten met de volle maan dat het behoorlijk laat is geworden, dat houdt bijna automatisch in dat het vanochtend ook laat is als we opstaan. De dubbele matras op bed slaapt inderdaad iets beter dan een enkele matras. Als we buiten koffie drinken komt Perla, de hond van de eigenaresse, even kijken of we er nog steeds zijn, ze komt ieder kwartier even langs om aangehaald te worden.

Het is een stuk koeler dan de afgelopen week maar het lijkt toch nog steeds een mooie dag te worden dus we gaan vol verwachting naar Arezzo.

We parkeren aan de rand van de historische binnenstad en wandelen door wat straatjes omhoog tot we een pleintje tegenkomen waar we koffie kunnen drinken. Het is hier wel leuk maar erg stil, we komen er bijna geen mens tegen. Omdat we hier wel met de auto de binnenstad in mogen proberen we wat meer te zien door met de auto de boel te verkennen. Dat blijkt toch een vergissing, de meeste straten zijn eenrichtingverkeer en naarmate we verder komen wordt het steeds smaller, tot we geen kant meer opkunnen. We mogen niet meer rechtdoor een plein op maar worden gedwongen linksaf te gaan een bocht die we met onze auto onmogelijk kunnen maken. Tegen de regels in rijden we toch het plein op om te keren en stuiten daarbij meteen op de policia municipal. De enige mogelijke weg voor ons is tegen de richting in weer naar beneden te rijden. Aan de andere kant van het centrum proberen het nog een keer en daar lukt het ons om toch een parkeerplaatsje te vinden in de buurt van de onvermijdelijke kathedraal. Omdat daar net een rouwdienst aan de gang is gaan we maar niet naar binnen. Voor de verandering maken we maar eens een foto van een enorm marmer standbeeld in het park naast de kathedraal. Arezzo is immers de marmerhoofdstad van Italië.

    

Het plaatselijk museum heeft de “overhemden”was te drogen buiten gehangen, ter ere van een tentoonstelling van een “bekende” Japanse kunstenaar.

Het weerbericht lijkt te kloppen want de zon verdwijnt en het begint te regenen, wel zeven druppels per m² maar we houden Arezzo voor gezien en gaan op zoek naar een supermarkt om wat ingrediënten te kopen voor het avondeten. Zelfs dat is nog een heel avontuur want de TomTom heeft geen supermarkten in zijn geheugen, maar gelukkig kunnen we met de Blackberry een adres googlen van een supermarkt. Daar aangekomen is er geen parkeerplaats en teleurgesteld gaan we richting huis. Vlak voor we de stad verlaten zien we in de verte een mega supermarkt maar als we gekeerd zijn kunnen we die niet meer vinden. Opnieuw even googlen met de Blackberry levert een bruikbaar adres op voor Bram, samen komen we er wel uit. Met de proviand voor de komende dagen gaan we weer naar huis. Als we op ons terrasje met een wijntje zitten na te praten begint het hard te waaien en lijkt het weer te gaan regen, maar wederom komt het niet verder dan die zeven druppels op een m². Toch is het zo koud geworden dat we binnen blijven eten en de rest van de avond op de bank doorbrengen.

Tijd voor een computerspelletje en SMSjes naar de meisjes in Zeist en Sibenik in Kroatië.

Robin had ‘s morgens al gebeld met de nodige actiepuntjes, zo blijven we op de hoogte van alle ins en outs van het thuisfront buiten het internet om.

Zondag 23 juni - Asciano

Deze villa mag dan wel veel mooier en luxer zijn dan de vorige maar het is hier niet zo koel en zeker niet zo donker in huis, onze slaapkamer ligt op het oosten dus de zon schijnt al vroeg door de luiken heen. In plaats van gordijnen zijn er hier luiken aan de buitenkant van de ramen met beweegbare lamellen, maar die kunnen niet volledig lichtdicht gesloten worden. Gelukkig hebben we een ventilator meegenomen die ons nog wat koelte toewuift ’s nachts. Helaas is het matras behoorlijk hard, dat zijn wij niet meer gewend. We worden daarom ook zonder wekker al vroeg wakker. Op de tweede slaapkamer liggen matrassen die wat zachter lijken maar het zijn twee eenpersoons bedden en die slaapkamer is veel minder gezellig. We leggen die matrassen daarom maar op ons eigen bed bovenop de andere matras en bouwen op deze manier onze eigen boxspring, ben benieuwd hoe dat vannacht zal liggen.

Het weer is nu een stuk minder warm en daardoor lekker aangenaam om buiten te zitten. We hebben nog geen vast omlijnde plannen voor deze omgeving dus gaan we ’s middags gewoon een stukje toeren door de streek. We rijden eerst naar Sinalunga wat een echt oud Toscaans dorpje blijkt te zijn.

Sinalunga

Kasteel / hotel richting Monte San Savino

Het is zondag dus het is stil in de straten zodat we rustig door de nauwe straatjes kunnen dwalen. Daarna rijden we naar Asciano dat valt wat tegen, we komen er niets leuks tegen. We zetten Bram aan het werk om ons over de B-wegen naar Monte San Savino te rijden. Het wordt een leuke rit met mooie vergezichten over wijngaarden en olijfboomgaarden en natuurlijk de voor Toscane typische cipressen. Een deel van de route is onverhard en waarschijnlijk opgevuld met restanten marmer en graniet die hier gewonnen en bewerkt wordt. Vanwege de droogte van de laatste tijd is hebben we een grote stofwolk achter onze auto hangen zodat de auto nu meer wit in plaats van rood is. Als Peter per ongeluk te vroeg afslaat gaan we echt off the road rijden, iets wat Peter altijd al een keer wilde doen, zodat we de vierwiel aangedreven Mazda goed kunnen testen. Uiteindelijk komen we weer in de bewoonde wereld en zijn de straten weer geasfalteerd en wordt de bebouwing weer wat dichter. Op de kaart van Inge en André staat het plaatsje Ascienano met blauwe stift nadrukkelijke aangegeven en om nu te ontdekken waarom het plaatsje “blauwgemaakt” is, rijden we er naar toe. Buiten dat dit plaatsje op zondag ook uitgestorven is, fotograferen we de mooiste plekjes om later eens uitleg te vragen waarom nu juist dit plaatsje blauw is ……. Of is het vanwege de waterval ? ………………

   

of de kerk ?…………

                                             

of het gemeentehuis ? ……….

We weten het niet en misschien zien we een belangrijk iets over het hoofd, op straat kunnen we het niet vragen, we zien niemand. We rijden hierop maar weer verder en komen in Monte San Savino aan. Hier eten we een lichte lunch en wandelen daarna het historische centrum even in. De kerken zijn uit, de siësta voorbij, het stadje komt tot leven. Na de wandeling kunnen we niet zomaar vertrekken zonder nog even bij de gelateria langs te gaan en dan pas rijden we weer naar onze Villa.

We gaan nog een uurtje in de zon liggen op een ligbedje aan het zwembad tot de zon echt te laag staat, dan wordt het tijd om de barbecue aan te steken. Tot nu was dat geen enkel probleem, onze kleine barbecue doet het erg goed maar de goede aanmaakblokjes zijn op. De nieuwe aanmaakblokjes die gratis bij de kooltjes zaten doen het voor geen meter, het vuurtje wil niet aan. Het duurt bijna twee uur voor de kooltjes voldoende gloeien om ons vlees te roosteren, maar dan smaakt het eten ook extra lekker. Afwassen hoeven we hier niet, we hebben hier de luxe van een afwasmachine dus we gaan lekker genieten van een kopje koffie op het terras bij volle maan.