Dinsdag 25 juni - Lucignano

We zijn het bekijken van de omgeving even een beetje beu, we worden wat reismoe. Gisteravond hebben we tot diep in de nacht zitten praten en borrelen, dus we staan weer erg laat op. Vandaag is het nog mooi zonnig, volgens de weersverwachting wordt het deze week elke dag wat minder warm en is er steeds iets meer kans op regen, dus is het vandaag een uitgelezen dag om eens lekker thuis te blijven en bij het zwembad te gaan liggen.

Het stond al op ons wensen lijstje voor deze week om een dagje te zonnen en zwemmen, we hebben tenslotte een prachtig zwembad naast de Villa. Wij mogen er vrij gebruik van maken maar moeten het delen met de eigenaar, aldus de folder van Vacanceselect, alleen de eigenaren en hun kinderen en kleinkinderen die hier allemaal wonen zijn door de week allemaal aan het werk en we zien ze dan ook bijna niet. Het appartement boven ons is deze week niet verhuurd zodat wij de oprijlaan, de tuin met schommelstoel en het zwembad met alle faciliteiten helemaal voor ons zelf hebben.

Er staan luxe ligstoelen naast het zwembad dus we maken het ons gemakkelijk en gaan lekker liggen. Af een en toe een duik in het water om even af te koelen en bovendien de koude drankjes en een warm broodje uit de oven heel dichtbij. Hoe luxe kan het zijn?

Helaas slaat het weer om vijf uur om en komt er een dik wolkendek aandrijven, het wordt een stuk kouder dus dan maar douchen en binnen een boek lezen. Intussen staat de wasmachine te draaien, dan hebben we morgen weer schoon ondergoed.

Om acht uur gaan we richting Lucignano om daar te gaan eten. Het is een erg charmant plaatsje, gebouwd in een ovaal bovenop de berg met een grote stadsmuur eromheen. Mooie originele oude straatjes en huizen maar wel redelijk onderhouden en bijna allemaal bewoond.

    

 

Veel mensen hebben bij gebrek aan een tuin een heleboel bloempotten buiten staan met bloeiende bloemen zodat het geheel een vrolijke en vriendelijke uitstraling krijgt. Omdat het inmiddels behoorlijk koud is en er regen dreigt is het stil op straat, we kunnen rustig rondlopen zonder iemand tegen te komen.

We vinden een klein restaurantje onder in de stadsmuur, het eten is echt Italiaans en we zijn verrast over de smaak en kwaliteit. Dankzij de taalbarrière krijgen we geen glas maar een fles wijn bij het eten, dus we zitten hier nog wel even. Als we de laatste gasten zijn en de rekening vragen blijkt de koffie van het huis te zijn. Dank u!